Een Nederlander die België en zijn inwoners lof toezwaait (?!), daar moet je toch een beetje voor op je hoede zijn. Of niet? Niet als die Nederlander Nico Dijkshoorn heet: schrijver, columnist en humorist. Dit keer is het niet onze Bourgondische levenswijze die met de eer gaat lopen, maar onze muziek. In een column die hij afwisselend met de al even Hollandse Fleur van Groningen in het Nieuwsblad schrijft, bracht hij een onvervalste ode aan onze Belgische muziekscène, van toen en nu. De inspiratie tot die lofzang in woorden, deed Dijkshoorn op bij het luisteren van de cd: Belgian Nuggets: 90s-00s Vol.1. De geheel eigen en rijke sound staat volgens hem in schril contrast met wat boven de Moerdijk wordt geproduceerd. Lof die we graag in ontvangst nemen, al vinden we het contrast toch wel een beetje dik aangezet. Ook wij vinden Spinvis, Bluff en de niet in de column vermelde Henny Vrienten en nog een paar vreemde kostgangers meer dan waardige evenknieën van talenten als Deus, Two Russian Cowboys, Yevgueni en talrijke meer. Maar kijk: Belgian Nuggets bestelden we dan ook meteen en zal tussen de vele belpop-cd's en lage landenverzamelingen allerhande een mooi en gereserveerd plaatsje krijgen. Bedankt Nico voor de tip!
